Eigen.
Eigenheid.
Eigen-Waardig.

Woorden die ik véél gebruik.
In mijn lezingen en mijn trainingen.

Eigenheid

Voor mij is het een ‘kernwoord’.
Een woord waar bij mij alles om draait.

Elk kind, ieder mens heeft een bepaalde ‘eigenheid’!

Die is al aanwezig.
Die eigenheid zit er al in.
Die hoeven we er niet in te stoppen…
Ook niet bij een kind wanneer we opvoeden.

De eigenheid heeft alleen maar ruimte nodig om zich te ontvouwen.

Sinds kort doe ik mee met de Storytelling Business School.
Hier werken we met en vanuit ons eigen verhaal!

We hebben allemaal ons eigen verhaal.
Jij… ik… onze kinderen.

Je eigen verhaal

Jouw persoonlijke verhaal…
is datgene wat maakt wie je bent.
En waardoor je ook doet wat jij doet.

Míjn verhaal gaat helemaal over ‘Eigenheid’.

Het zit in de titel van mijn boek: Eigenwaardig opvoeden.
Het is de rode draad die door mijn leven loopt.
Het is waar ik graag over vertel!

Ik vertel erover.
En leer zelf ook steeds weer.
Hierdoor verdiept mijn boodschap zich!

Toen ik nét begon gaf ik een avond.
Daar gebeurde iets speciaals.
Ik vertel het je.

Dit is wat er gebeurde…

Ze zat ontspannen, een tikkie onderuit, op de voorste rij.
Een opvallende meid, met een karakteristiek koppie en een felgekleurd shirt.
Ik zag haar en voelde het direct; dit meisje is heel ‘eigen’… puur en volledig zichzelf!

Ik was daar om een lezing te geven, over kind & gedrag.
Voor mij zaten ouders, leerkrachten en een stel leerlingen uit de bovenbouw.
Waaronder het meisje, dat er voor mij – op de een of andere manier – direct uit sprong.

Elke keer als ik de zaal rondkeek, voelde ik haar blik op mij gericht.
Het was alsof ze elk volgend woord uit me wilde trekken…

Ik voelde aan de ene kant een grote betrokkenheid,
ook omdat ze zo prominent vooraan zat…

En tegelijkertijd schoten er vragen door mij heen:
‘Zal ze het eens zijn, met wat ik hier vertel?’
‘Of twijfelt ze aan mijn woorden?’
‘Heeft ze kritische vragen?’

Ik voelde een sterke behoefte te wéten wat er bij haar omging, zodat ik daarop kon aanhaken.
Zodat ik haar kon geven wat ze op deze avond kwam halen. Dat wilde ik heel graag…

Ik was zó met haar in gedachten bezig,
dat ik bijna de draad van mijn verhaal kwijtraakte…

Verward keek ik de zaal rond.
‘Uh… even kijken, waar was ik gebleven?’

Mijn blik viel op mijn maatje, achterin de zaal.
Hij knikte me bemoedigend toe. Fijn dat hij er was!

Ik werd even stil… ademde rustig en keek een andere kant op dan waar het meisje zat.

Gelukkig… ik voelde – diep vanbinnen – weer waarvoor ik was gekomen.
Mijn verhaal, mijn boodschap… het begon weer te stromen.
Ik voelde het en de woorden kwamen als vanzelf!!

Dankbaar nam ik het applaus in ontvangst.
En ik zag hoe ook het meisje in haar handen klapte.

Ze kwam naar me toe, keek me met haar heldere ogen aan en zei:
“Wat een prachtig verhaal was dat. Zéker vanaf het moment dat je de metafoor begon te vertellen!”

En ik voelde wat ze bedoelde…

dát was het moment dat ik de verbinding met mezelf weer vond,
dat ik me herpakte en dat mijn verhaal – van binnenuit – ging stromen.

Toen werd ook ik ‘eigen’… puur en volledig mezelf!!

Eigen
Eigenheid
Eigenwaardig

Hoe mooi zal het zijn…
als we kinderen de ruimte geven om ‘eigen’ te zijn,
als hun ‘eigenheid’ naar buiten mag komen
en ze dus ‘eigenwaardig’ opgroeien?!

Daar help ik ouders en opvoeders graag bij.
Neem gerust contact met me op.
Ik ontmoet je graag!!