Ken je dat? Dat je anderen graag helpt? En dat je bij de ander vaak precies ziet wat er speelt en wat er nodig is? Dat je zonder na te denken – met een warme omarming en liefdevolle woorden – de ander een stapje verder helpt?

En herken je dit dan ook? Dat op het moment dat je zélf ergens tegenaan loopt… dat je daar dan van alles over vindt… en dat je jezelf keihard afserveert?

Nou, ík heb ze hoor, van die momenten…

Ik ben een perfectionist van de bovenste plank. Dat betekent dat ik de lat altijd hoog heb liggen. En dat ik liever geen dingen half doe. Mijn inzet en betrokkenheid zijn groot. Op alle fronten. En toch lukken de dingen soms niet helemaal zoals ik dat zou willen…

Hoe mooi is het dan dat anderen mij – met diezelfde warme omarming en liefdevolle woorden – tegemoetkomen? Sterker nog; dat ze me helpen herinneren aan mijn eigen woorden die ik geschreven heb…

In mijn boek ‘Eigenwaardig opvoeden’ schrijf ik hoe ontzettend belangrijk het is om een kind een veilige basis te geven. Een basis van waaruit het – vol vertrouwen en op eigen wijze – kan groeien.

Die basis geef je met oprechte aandacht en liefdevolle ondersteuning. Op die manier voelt een kind zich gezien en gehoord. Hij voelt dat hij er mag zijn, precies zoals hij is. En exact dát heeft een kind nodig om – steeds weer opnieuw – zijn stapjes de grote wereld in te zetten, zich te ontwikkelen en volledig te zijn wie hij in de kern al is!

Laat dat nou ook voor ons als volwassenen gelden

Ook wij volwassenen hebben die basis nodig. Bodem onder onze voeten. Verbinding met onszelf en onze omgeving. Positieve input om ons te voeden; om bouwstoffen op te nemen voor onze groei en ontwikkeling. Net zoals de boom doet, die ik in mijn boek als metafoor voor een natuurlijk groeiproces gebruik.

Groeien is een natuurlijk proces

Elk kind (ieder mens!) heeft alles in huis om te groeien. Ieder op z’n eigen manier. Van binnenuit. Groeipotentie is van nature in ons aanwezig. Die hoeven we er niet meer in te stoppen. Gelukkig!

De omgeving telt natuurlijk ook mee. Die kan een positieve bijdrage leveren aan het groeiproces door allereerst een toegankelijke, vruchtbare bodem te bieden. Een plek waar we kunnen wortelen. Waar verbinding en voeding is. Een plek waar we ons kunnen hechten, waar we houvast en stevigheid ervaren.

Maar wat gebeurt er af en toe…

Waarom lopen we dan toch af en toe vast? Wat gebeurt er dan? Die vraag houdt mij deze dagen bezig. Waarschijnlijk omdat er ontzettend veel in mijn omgeving gebeurt, er van alles in beweging is en ik opnieuw uitgedaagd word om persoonlijk te groeien.

Oké, groei komt dus van binnenuit en moet vanuit de basis gevormd en gevoed worden. Denk aan die boom! Maar er zijn van die momenten dat we zóveel willen… dat het voelt alsof we met z’n allen aan de takken lopen te trekken… alsof de boel daar sneller of beter van gaat groeien. Nou, NIET DUS!

Natuurlijk is het goed om mooie doelen na te streven. Om vooruit te kijken, ambities te hebben en plannen te maken. Maar niet als we daarmee voorbijgaan aan de basis. Een stevige, stabiele basis is essentieel voor groei. Zowel voor bomen, als voor kinderen, als voor volwassenen!

En dus ook voor mij. Ik, die anderen zo graag help. Met een warme omarming en liefdevolle woorden. Ik, die deze week zo mooi op mijn eigen wijze woorden gewezen werd…

Dank daarvoor!!

*