Als je kind niet wilt slapen…
Gaat jouw kind iedere avond ‘zonder gedoe’ naar bed?
En slaapt jouw kind heerlijk de hele nacht door?
Of denk je nu… was dát maar waar?
Voor sommige ouders is het niet-slapen echt een probleem
Soms starten de perikelen al bij het naar bed brengen.
Soms begint het ‘feest’ pas na middernacht.
Fijn is het meestal niet…
Het niet-slapen komt in vrij veel gezinnen voor.
Meestal is het slechts een periode en gaat het vanzelf over.
Bijvoorbeeld als het kind ziek is of tegen een nieuwe groei-fase aan zit.
Of als er iets spannends in het vooruitzicht staat; een uitje, verjaardag, schoolreisje, etc.
Maar sommige problemen met niet-slapen zijn meer structureel van aard.
Dan is er onbedoeld een patroon van bepaald gedrag ontstaan.
Als het niet-slapen lang aanhoudt, ga je zelf ook interen op je reserves
En we weten allemaal, dat je pas goed voor je kind kunt zorgen als je ook goed voor jezelf zorgt.
Dus maandenlang gebroken nachten met een angstig huilend kind aan je zijde…
dat doet uiteindelijk niemand goed, daar willen we wat aan doen!
En daarom wil ik jou in dit artikel graag wat tips geven.
Het is namelijk zo dat de reactie van jou als ouder meespeelt.
Met de manier waarop je reageert op het niet-slapen, geef je een boodschap mee.
En die boodschap kan wel of niet aankomen, wel of niet begrepen worden en wel of niet effectief zijn.
Wat belangrijk is, is dat je je bewust bent dat je op verschillende manieren kunt reageren
En die verschillende manieren van reageren, hebben elk voor zich een ander effect.
Het is leuk als je daar inzicht in krijgt, want dan kun je ermee spelen.
Dan ga je ánders naar het niet-slapen van je kind kijken.
Er zijn verschillende manieren om te reageren.
Als opvoeder kun je je kind:
- Steunen
Je hebt oog voor wat er bij je kind leeft.
Vanuit liefde en betrokkenheid wil je er voor je kind zijn. - Stimuleren
Je wilt je kind graag aanzetten dingen te leren.
Bijvoorbeeld dat er geen enge beesten in zijn kamertje zijn. - Sturen
Je vindt regels en grenzen belangrijk.
Zoals ‘Bedtijd is bedtijd!’
Vanuit je behoefte om te steunen, te stimuleren of te sturen, geef je je reactie.
En die reacties kunnen verschillend zijn, met een verschillende uitwerking op je kind.
Wat is de impact van jouw reactie op het denken en voelen van je kind?
Bij steunen gaat het vooral om het (veilig) voelen.
Jouw reactie is dus echt op het kind en zijn beleving gericht.
Je neemt de tijd om te troosten en (angst)gevoelens te erkennen.
Hierdoor zal je kind zicht gehoord, begrepen, veilig en ondersteund voelen.
Bij stimuleren kun je met je reactie twee kanten op:
Je kunt je kind iets leren óf je kunt hem als het ware ‘de les lezen’…
Als je investeert in tijd, aandacht en interactie, kun je je kind mooie dingen leren.
In het geval van niet-slapen kun je je kind leren wat hij kan doen als hij ’s nachts wakker wordt.
De les lezen is iets anders; dan vind je eigenlijk dat je kind zich niet zo moet aanstellen.
Je reageert dan met: ‘Doe niet zo dom… je weet toch dat er geen beesten zijn.’
Of: ‘Hoe oud ben je nou… word toch eens groot!’
Tja… hoe zal je kind zich dan voelen?
Bij sturen gaat het om ‘de leiding’ nemen.
Als ouder weet/wil je bepaalde dingen en daar stuur je op aan.
Bij sturen hanteer je vaak regels om duidelijkheid en structuur te bieden.
Als je in een niet-slapen situatie puur en alleen sturend naar je kind toe reageert,
zeg je mogelijk dit: ‘Stop met piepen, je gaat nú slapen, ik wil je niet meer horen, punt uit’.
Dat is duidelijk, zeker. Je kind weet wat er van hem verwacht wordt. En het doet mogelijk meer…
In een situatie waarin er écht iets speelt bij je kind, kan een dergelijke reactie als een afwijzing voelen.
Zie je hoe verschillend je kunt reageren? En hoe anders dat voor je kind is?
Elke situatie vraagt om invoelen en afstemmen!
