Ze zat ontspannen, een tikkie onderuit, op de voorste rij.

Een opvallende meid, met een karakteristiek koppie en een felgekleurd shirt.

Ik zag haar en voelde het direct; dit meisje is heel ‘eigen’… puur en volledig zichzelf!

Ik was daar om een lezing te geven, over kind & gedrag.

Voor mij zaten ouders, leerkrachten en een stel leerlingen uit de bovenbouw.

Waaronder het meisje, dat er voor mij – op de een of andere manier – direct uit sprong.

Elke keer als ik de zaal rondkeek, voelde ik haar blik op mij gericht.

Het was alsof ze elk volgend woord uit me wilde trekken.

Ik voelde aan de ene kant een grote betrokkenheid,

ook omdat ze zo prominent vooraan zat.

En tegelijkertijd schoten er vragen door mij heen:

‘Zal ze het eens zijn, met wat ik hier vertel?’

‘Of twijfelt ze aan mijn woorden?’

‘Heeft ze kritische vragen?’

Ik voelde een sterke behoefte te wéten wat er in haar omging,

zodat ik daarop kon aanhaken.

Zodat ik haar kon geven wat ze op deze avond kwam halen.

Dat wilde ik heel graag.

Ik was zó met haar in gedachten bezig,

dat ik bijna de draad van mijn verhaal kwijtraakte.

Verward keek ik de zaal rond.

‘Uh… even kijken, waar was ik gebleven?’

Mijn blik viel op mijn maatje, achterin de zaal.

Hij knikte me bemoedigend toe. Fijn dat hij er was!

Ik werd stil, ademde rustig en keek een andere kant op dan waar het meisje zat.

Gelukkig, ik voelde – diep vanbinnen – weer waarvoor ik was gekomen.

Mijn verhaal, mijn boodschap… het begon weer te stromen.

Ik voelde het en de woorden kwamen als vanzelf!

Dankbaar nam ik het applaus in ontvangst.

En ik zag hoe ook het meisje in haar handen klapte.

Ze kwam naar me toe, keek me met haar heldere ogen aan en zei:

“Wat een prachtig verhaal. Zéker vanaf het moment dat je de metafoor begon te vertellen!”

En ik voelde wat ze bedoelde…

dát was het moment dat ik de verbinding met mezelf weer vond,

dat ik me herpakte en dat mijn verhaal – van binnenuit – ging stromen.

Toen werd ook ik ‘eigen’… puur en volledig mezelf!!

*********************

Eigen

Eigenheid

Eigenwaardig

Hoe mooi zal het zijn…

als we kinderen de ruimte geven om ‘eigen’ te zijn.

Als hun ‘eigenheid’ naar buiten mag komen,

zullen ze ‘eigenwaardig’ opgroeien!

Daar help ik je graag bij.

Dat gun ik elk kind!

*********************