December.
Lichtjes in ’t donker.
Binnen warm, buiten koud.
Het is de maand van geven en ontvangen.
De maand waarin we terugblikken en vooruitkijken.
Licht-donker, warm-koud, geven-ontvangen, terugblikken-vooruitkijken.
En zo zijn er vast nog meer tegenstellingen die de maand december ons laat zien.
Niet alleen december, het hele leven, ja óók de opvoeding…
het zit allemaal tjokvol tegenstellingen.
It’s part of life, zeg maar.
Denk maar eens aan hoe we naar het gedrag van kinderen kijken:
Een kind doet iets ‘goed of fout’. Dat is ‘fijn of vervelend’.
Het gedrag zien we als ‘gewenst of ongewenst’.
Daarmee is een kind ‘lief of stout’…
Dit is natuurlijk heel kort door de bocht.
En daarmee is ook de boodschap direct helder.
We kennen ze vast wel… een kind is open of juist gesloten.
Vrolijk of serieus, sociaal of egoistisch, actief of lui.
Avontuurlijk of saai, geliefd of gepest…
En ga zo maar door.
Is het erg dat deze verschillen er zijn?
Mogen we deze verschillen gewoon benoemen?
Mag een kind ‘anders’ zijn? Of beter: mag een kind zichzelf zijn?
Ik werk liever niet met stempeltjes, ik werk graag met ‘eigenheid’.
Elk kind heeft zijn eigenheid, zijn unieke manier van zijn.
Dat maakt opvoeden juist zo onwijs boeiend!
Hoe zou het zijn, als we de stempeltjes los durven te laten?
Met stempels stoppen we kinderen alleen maar in hokjes en beperken we ze.
Als we open, zonder oordeel, naar de eigenheid kunnen kijken, verandert er iets.
Er ontstaat ruimte! De unieke eigenheid kan zich ontvouwen.
Hoe mooi zou dat zijn?
Dan denken we niet in ‘tegenstellingen of contrasten’…
Dan zien we juist de mogelijkheden en mooie eigenschappen.
Laten we de verschillen benutten in plaats van bekritiseren.
Laten we de verschillen gebruiken, van elkaar leren en samen groeien.
Laten we elkaar vooral zien als ‘mooie mensen met mogelijkheden’.
Licht en donker, geven en ontvangen, het ís er allemaal.
Het hoort er gewoon bij… en dat is helemaal oké.
Ik wens jullie allemaal veel
liefde, licht en inzicht.
Fijne feestdagen!
Judith.